آندره ژید، (۱۸۶۹ – ۱۹۵۱) نویسندهٔ فرانسوی و برنده جایزه ادبی نوبل در سال ۱۹۴۷ بود. پدرش حقوقدانی پروتستان و مادرش از بورژواهای کاتولیک نورماندی بود. آندره ژید در محیط خشک و سرشار از تعصب مذهبی پرورش یافت.
پس از درگذشت پدرش، هنگامی که آندره ژید یازده ساله بود، در محیطی زنانه بزرگ شد. سخت گیری های مادرش او را به ستوه آورده بود. در نوجوانی عاشق دختر خاله اش شد و این عشق منجر به ازدواجی شد که علی رغم تمایلات دیگرگونه ی ژید تا زمان مرگ همسرش دوام آورد.
از آنجا که آندره ژید برای زندگی احتیاج به کار کردن نداشت. خیلی زود در بیست و دو سالگی فعالیت ادبی خود را آغاز کرد. در ابتدای فعالیت های ادبی اش آندره ژید تحت تأثیر سمبولیست ها بود اما پس از مدتی سمبولیسم را رها کرد و زندگی درونی انسان برایش اهمیت پیدا کرد و کوشید پرده از پیچیدگی ها روح انسانی بر دارد.
گزیده آثار آندره ژید به فارسی
– سکه سازان
– در تنگ
– اگر دانه نمیرد
– مائده های زمینی و مائده های تازه
– دخمه های واتیکان
